- ayaqlamaq
- f.1. Tapdalamaq, tapdalayıb əzmək, ayaqları altında əzmək, ayağı ilə məhv etmək, xarab etmək. Əkini ayaqlamaq. Güllüyü ayaqlamaq. Otu ayaqlamaq. // Məc. mənada. Avropanı ayaqlayıb gələn düşmən hələ bu cür inadlı müqavimətə rast gəlməmişdi. Ə. Ə.. // Ayaqla basmaq, sıxmaq, əzmək. Palçığı ayaqlamaq. Torpağı ayaqlamaq. // Ayaqla vurmaq, əzişdirmək, ayaqları altına salıb döymək. <Hacı Mədinə:> Səni bu küçədə yıxıb o qədər ayaqlaram ki, beynin torpağa qarışar. C. M..2. Gəzmək, dolaşmaq. Bütün şəhəri ayaqladım.3. məc. Saymamaq, tapdalamaq, pozmaq. Mən deyirəm: «Qoy var olsun sinəmdəki el ürəyi; Mərd oğullar ayaqlamaz and içdiyi duz-çörəyi». S. V.. Əkbər istədi işi, aclığı və hətta canından əziz tutduğu sevgilisini belə ayaqlayıb keçsin. . M. C..4. məc. Sıxmaq, təzyiq altına almaq, mənəvi əzab vermək. Fəsli-bahar gəldi, könül, künci-bağ tut; Möhnət səni ayaqladı, bir dəm ayaq tut. Q. Z..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.